De 20 hotspots van Parijs om foto’s te maken

De 20 hotspots van Parijs om foto’s te maken

Parijs, de stad dat al 4000 voor Christus vermoedelijk bewoond werd, word vandaag de dag gezien als de stad van de liefde. De stad heeft een rijke geschiedenis op haar naam staan. Zowel op een positieve als negatieve manier. Al deze gebeurtenissen maakt de stad Parijs zich zoals we die vandaag de dag kennen. Ook wel de stad van de liefde genoemd. In dit artikel vertel ik je meer over de stad Parijs en waar je moet zijn om indrukwekkende foto’s te kunnen maken.

Waarom is Parijs de stad van de liefde? De (korte) geschiedenis van de stad.

Met ruim 11 miljoen inwoners in en rondom Parijs (inclusief de stad, Saint Denis, Versailles en Évry) is dit de hoofdstad van Frankrijk. Met een oppervlakte van ruim 105 vierkante kilometers kent de stad Parijs een rijke geschiedenis. Mede doordat de Seine, de rivier die door Frankrijk heen loopt, ook door de stad Parijs komt. Daar spelen de eilanden van Île de la Cité (vroeger een koninklijk paleis) een belangrijke rol. Vandaag de dag is dit onder meer bekend door de Notre-Dame die daarop te vinden is.

De naam Parijs is volgens verschillende historica’s afgeleid van het Gallische stam De Parisii. Deze naam zou volgens verschillende historische boeken genoemd worden als de afkorting van Civitas Parisiorum (Stad van de Parisii). Een nieuwe naam die door de Romeinen werd gebruikt tijdens de Romeinse periode. Lutetia was daarmee geboren.

Veel Parijzenaren noemen de stad gewoon Parijs wat vermoedelijk een samenvoeging is van de woorden Par en ris. Dit zou om te lachen betekenen. Daarnaast is er ook een groep Parijzenaren die de stad Parijs benoemen als Paname. Hoe die naam precies is ontstaan is niet bekend. Over het algemeen staat de stad Parijs als Lichtstad of als De stad van de liefde.

Parijs heeft de naam De stad van de liefde gekregen doordat de stad een rijke geschiedenis kent. Door de bouw van verschillende historische en indrukwekkende gebouwen, zoals de Arc de Triomphe, Basilique du Sacré-Cœur, La Tour de Eiffel en de Notre-Dame de Paris heeft Parijs zich in goede zin ontwikkelt tot de hoofdstad van Frankrijk zoals we die vandaag de dag kennen.

Door de uitbreidingen en vernieuwingen van de stad voelden de Parijzenaren zich steeds vaker op zijn of haar gemak. Dit is vandaag vooral terug te vinden in de verschillende wijken die Parijs kent, maar ook aan de stadsparken zoals Jardin de Luxembourg, de grote warenhuizen, originele plekken om te eten, de stad van de mode en door de La tour de Eiffel die van veraf al te zien zal zijn.

We moeten terug in de tijd gaan om de eerste keer te lezen toen Parijs als De stad van de liefde werd genoemd. Dit was destijds in de 19de eeuw gebeurd. Rijke mannen kwamen toen naar Parijs om daar te flirten met vrouwen. Dit in combinatie met vele shows waarbij danseressen optraden waardoor de naam ontwikkeld is. Dit gebeurde onder meer in de Moulin Rouge, dat Rode Molen betekend. De Moulin Rouge werd in de 19^de eeuw het symbool voor de liefde. Vandaag de dag is de Moulin Rouge nog steeds te bezoeken, maar het is vaak wel lastig om binnenin te komen. Een bezoek aan de Moulin Rouge in de avonduren wordt veelal, waaronder ook de (lokale) Politie, sterk afgeraden.

Wanneer je in Parijs bent, dan is het zeker aan te raden om bij de zonsondergang (vooral zomers) een bezoek te brengen aan de Pont l’Archevêché op het rechtereiland van Île de la Cité. Vanaf deze plek heb je een prachtig overzicht over Parijs, de Seine en de Notre-Dame. Deze Pont l’Archevêché stond ook wel bekend als de liefdesbrug, waarbij de liefde werd bezegeld met een slotje aan de brug. Helaas heeft de Gemeente Parijs besloten om alle slotjes van de brug te halen, omdat anders de brug zou instorten. Gelukkig is er naast de brug wel de mogelijkheid om een slotje op te hangen.

Naast deze geschiedenis heeft Parijs ook verschillende oorlogen overleeft. Denk daarbij maar aan de Eerste Wereldoorlog, Tweede Wereldoorlog, Franse Revolutie of aan de oorlogen waarbij Lodewijk en Napoleon bij betrokken waren. Gelukkig zijn de grootste delen van de stad in originele stad behouden gebleven die van historisch belang zijn.

De 20 hotspots fotografieplekken van Parijs

Deze historische plekken vormen nu, samen met alle andere elementen, de stad Parijs. Een stad die ooit begon als een kleine plaats, deel heeft genomen aan verschillende oorlogen en vandaag de dag gekenmerkt is als De stad van de liefde. Dan is er nog maar één vraag: Wat zijn de beste fotografie hotspots van de stad Parijs? Tijdens mijn bezoek aan Parijs heb ik vele plekken gefotografeerd en bezocht. Hieronder zal ik mijn favoriete plekken met jou delen.

Fotoplek 1: Jardin de Luxembourg

Jardin de Luxembourg, ook wel bekend als de Luxemburgse Tuin, is terug te leiden naar 1612. In opdracht van Maria de’ Medici (koningin van Frankrijk tussen 1600 – 1610) werd het park Jardin de Luxembourg aangelegd langs het Paleis de Luxembourg. Het paleis werd in 1615 gebouwd, maar was pas in 1627 klaar om in gebruik te nemen.

Het park, wanneer je dit bezoekt, heeft een grote van 23 hectare en ligt aan de Boulevard Sint Michel. Wanneer het mooi weer is, zeker in de zomer maanden, zijn er vele Parijzenaren die in het park te vinden zijn. Vooral in de buurt van de grote ronde vijver, in het midden van het park, kan heerlijk gezeten worden. Eén ding dat niet verstandig is om de groene stoelen rondom de vijver te plaatsen. Doe je dit wel, dan zal je door de wachters worden terug gevloten om de stoelen weer terug te plaatsen. Wel mag je op de rand van de vijver zitten. Of je kan heerlijk vertoeven in en rondom de muziekkapel even verderop in het park.

Fotoplek 2: La Tour de Eiffel

La Tour de Eiffel is één van de toonaangevende elementen die de stad Parijs vandaag de dag kent. Een andere naam voor dit hoge gebouw wordt ook wel de Eiffeltoren genoemd, waarvoor er in 1887 begonnen werd met de bouw ervan. Twee jaar later, in 1889, werd het gebouw opgeleverd in het kader van de 100^ste verjaardag van de Franse Revolutie (de monarchie werd afgeschaft in Frankrijk en werd vervangen door de eerste Franse Republiek). Nadat het bouwwerk door 250 staalarbeiders afgerond was, werd de Eiffeltoren op 6 mei 1889 feestelijk geopend. De bedoeling was oorspronkelijk dat na 20 jaar van het 100-jarige jubileum het bouwwerk zou worden verwijderd. Maar door de grote (inter)nationale belangstelling had men besloten om het bouwwerk te laten staan.

Naast het mooie uitzicht heeft de Eiffeltoren ook verschillende functies toegevoegd gekregen door de jaren heen. Zo werd er bijvoorbeeld in 1908 het eerste langeafstandsradiobericht verzonden. Dit was mogelijk door apparatuur helemaal bovenin de 324 meter hoge toren te plaatsen (afmeting is inclusief de antenne). Ook de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog en de hedendaagse luchtvaart maakt handig gebruik van de Eiffeltoren als zend- en ontvangstmast.

Echter bleef de Eiffeltoren niet onbeschadigd door haar bestaan heen. In 1956 brak er in de toren een grote brand uit waardoor de top herbouwd moest gaan worden. De restauratie was destijds in dezelfde stijl gedaan zoals we dat vandaag de dag ook kennen. Op 125 meter hoog kan men even genieten van een hapje of een drankje in het restaurant. Hiervoor zouden de bezoekers wel via de lift of met de trap naar de eerste verdieping (57,63 meter) of naar de tweede verdieping (115,73 meter) moeten gaan. De derde verdieping (276,13 meter) ook toegankelijk, maar alleen met goed weer. Wanneer het slecht weer is, dan zal deze derde verdieping niet open zijn.

Naast de hoogte en verdiepingen heeft de toren bovenop een grote zoeklamp gekregen en is ieder heel uur in de avond (tot 23:00 uur) een knipperlichtshow te zien. Dit is vanuit de verre verte te bewonderen.

Fotoplek 3: Arc de Triomphe

Als we het hebben over één grote rotonde, dan hebben we het natuurlijk over de Arc de Triomphe. Een plek die je zeker wil bezoeken als voetganger, maar liever wil vermijden wanneer je met het openbaar vervoer of met de auto naar Parijs komt. De Arc de Triomphe staat midden op het Place Charles de Gaulle (ook wel Place de l’Étoile genoemd).Dit is misschien wel de drukste plek van de stad Parijs, want er komen maar liefst twaalf wegen uit op dit grote plein.

De Arc de Triomphe is gebouwd in 1806 en was in 1836 afgerond. Dit werd destijds als eerbetoon gedaan voor Napoleon Bonaparte bij Austerlitz. In die tijd waren de Franse in oorlog met de Oostenrijkse vijand.

Op 15 maart 1919 vloog de piloot Charles Godefroy onder de boog van de Arc de Triomphe door. Hij mocht gelukkig wel zijn vliegbrevet behouden, maar hij kreeg wel een waarschuwing voor deze actie door de Franse autoriteiten destijds. Deze actie werd door Alain Marchand herhaald in 1981. Marchand kwam er helaas niet zo makkelijk ervan af en moest zijn vliegbrevet inleveren. In 1991 werd deze actie, door een onbekende piloot, herhaald. Deze persoon vloog daarnaast ook onder de La Tour de Eiffel door.

Via een ondergrondse tunnel kan je aan de binnenkant van Place Charles de Gaulle komen. Precies onder de boog van de Arc de Triomphe kan je een graf vinden van een onbekende Franse soldaat. Sinds dat moment is de Arc de Triomphe het monument geworden ter nagedachtenis van de Eerste Wereldoorlog waar in 1918 een einde aan kwam. De Arc de Triomphe is in totaal 50 meter hoog, 45 meter lang en 22 meter breed. Vanaf het dak kan je de skyline van Parijs goed zien.

Fotoplek 4: Sainte-Chapelle

Sainte-Chapelle is een oude kapel dat je kunt vinden in de buurt van de Notre-Dame de Paris op het eiland Île de la Cité. Deze kapel is in 1241 gebouwd en duurde maar liefst zeven jaar voordat het in Rayonnant Gotische stijl afgeleverd kon worden. Sainte-Chapelle was vroeger onderdeel van het koninklijke paleis dat op Île de la Cité gevestigd was van Lodewijk IX. Helaas is dit paleis verloren gegaan, maar gelukkig zijn er nog verschillende gebouwen bewaard gebleven zoals deze oude kapel langs de Seine.

De kapel is 75 meter hoog (tot aan de punt van de toren) en staat onder meer bekend om haar relikwieën en om het grote glas-in-loodramen met prachtige illustraties. De relikwieën zoals de doornenkroon, heilige Bloed, de heilige Lans en het ware Kruis van Christus zijn afwisselend te zien in deze kapel en in de Notre-Dame de Paris.

Het glas-in-loodramen met de illustraties vertellen een Bijbels verhaal wat een indrukwekkende belevenis zal geven aan de bezoeker van deze kapel. Wanneer het zonnig is en je op het juiste tijdstip komt, dan kan je hele mooie foto’s maken met het binnenvallende licht. Deze ramen hebben bij elkaar een oppervlakte van 670 vierkante meter.

Fotoplek 5: Notre-Dame de Paris

De Notre-Dame de Paris, ook wel bekend als de Notre Dame of in het Nederlands Onze Lieve-Vrouwen Kathedraal werd in 1163 gebouwd. Dit duurde tot en met 1345 toen de volledige kathedraal afgerond was en in gebruik kon worden genomen. Volgens vele historica’s is de Notre-Dame de Paris nooit afgebouwd, omdat er altijd wel veranderingen toegepast werden.

De Notre-Dame kunnen we vinden op het eiland Île de la Cité langs de Seine in het hart van de stad Parijs. Op de plek waar de huidige kathedraal gevestigd is stond in de vierde eeuw de Stefanuskathedraal. Deze kathedraal werd in de 6^de en 7^de eeuw uitgebreid. Met de toestemming van Lodewijk VII van Frankrijk en van het kapittel werd onder bouwheer en Bisschop Maurice de Sully de Stefanuskathedraal afgebouwd. Deze moest in 1163 plaats maken voor de Notre-Dame zoals we die vandaag de dag kennen. Paus Alexander III en Lodewijk VII van Frankrijk legden de eerste steen tussen 24 maart en 25 april 1163.

In 1177 was het koor klaar en op 19 mei 1182 was het hoogaltaar ingewijd door Kardinaal Henri de Château-Marçay. Nadat de Bisschop Maurice de Sully was overleden ging Bisschop Eudes de Sully (geen familie van Maurice de Sully) door met de bouw van de Notre-Dame. Zo werd de transept en het schip verder gebouwd. In de 13^de eeuw werden de westtorens afgerond en tot aan 1345 werd er gewerkt aan het interieur en de straatkapellen.

Tijdens de Franse Revolutie werd de Notre-Dame omgedoopt tot Tempel van de Rede. Helaas hebben 28 beelden van de Koningen van Juda het niet overleeft. Men dacht dat deze beelden van de Franse koningen waren, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was toen al te laat doordat de beelden al onthoofd waren. Op 15 juli 1801 werd het Concordaat ondertekend en werd de Notre-Dame gebruikt voor de Heilige Mis. Paus Pius VII heeft de Notre-Dame op 27 februari 1805 verheven tot Basillica Minor.

Op 15 april 2019 is er tijdens restauratiewerkzaamheden een hevige brand ontstaan in het middenschip van de kerk. Door de houten constructie in het dak kon de bracht zich helaas snel verspreiden. Het dak, de centrale torenspits en de vieringtoren stortte tijdens de brand in en werden als verloren beschouwd. Gelukkig kon de rest van de Notre-Dame, waaronder de grote glas-in-loot bloemen aan de voorkant, samen met de diverse kunstschatten en relikwieën op tijd gered worden. Uit eerbetoon aan de Notre-Dame en aan de stad Parijs doneerde Ubisoft een groot bedrag aan de stad voor restauratie en was Assassin’s Creed Unity één week gratis te claimen. Het doel is om de Notre-Dame in de originele staat terug te brengen voordat de Olympische Spelen in 2024 in Parijs plaatsvinden.

Fotoplek 6: Seine in Parijs

Met een hoogteverschil van 470 meter en een lengte van 776 kilometer is de Seine een rivier die dwars door Frankrijk en de stad Parijs gaat. Waaronder langs de Notre-Dame en het eiland Île de la Cité.

De Seine is daarmee ook gelijk een romantische plek voor mensen die samen willen zijn met hun vriend, vriendin of gezellig samenzijn met je familie of kennissen. De bruggen die over de Seine liggen zijn bij uitstek mooie plekken om foto’s te maken. Bijvoorbeeld van de zonsondergang of van de lichten die de stad in het donker verlichten. De lucht, in combinatie met de straatverlichting en de historische gebouwen, zijn bij uitstek een mooie gelegenheid om foto’s van te maken.

Fotoplek 7: Cimetière du Père-Lachaise

Cimetière du Père-Lachaise is de grootste begraafplaats van de stad Parijs. Deze begraafplaats ligt in het oosten van de stad en is goed te lopen vanaf het metrostation Père Lachaise. Deze begraafplaats trekt jaarlijks ruim 3 miljoen mensen en is daarmee één van de meest bezochte begraafplaatsen ter wereld.

De grond, waar nu de begraafplaats op ligt, was in 1430 een landgoed met een buitenhuis erbij. In de zeventiende eeuw maakten de Parijse Jezuïeten er een rustplaats van. Kort daarna trok de biechtvader van de Koning Lodewijk XIV, genaamd François d’Aix de La Chaise erin. Hij woonde er ruim 30 jaar. In 1762 hadden de Jezuïeten geldnood en verkochte het landgoed inclusief het rusthuis. Nadat het stuk grond verschillende eigenaren hadden gekregen werd het in het einde van de 18^de eeuw verwaarloost. De stad Parijs besloot in 1801 er een begraafplaats van te maken.

Destijds lag Cimetière du Père-Lachaise buiten de stadspoorten en lag in een arme en volkse buurt. Acht jaar na de opening, in 1812, waren er nog niet eens 833 mensen begraven. Om dit probleem op te lossen besloot de stad om er ook bekende mensen te gaan begraven. Denk bijvoorbeeld aan Molière en La Fontaine. Binnen niet al te lange tijd, namelijk in 1830, lagen er ruim 33.000 mensen begraven op de begraafplaats.

De stad ging groeien waardoor de begraafplaats in 1860 onderdeel werd van het Parijse grondgebied. Elf jaar later, in 1871, was er een grote strijd gaande. Deze strijd ging schuil onder de naam Commune van Parijs. Het Franse leger besloot om 147 personen te executeren waar vandaag de dag het monument voor is ontwikkeld. Dit monument heet Mur des Fédérés en is gelokaliseerd als omlijningsmuur van de begraafplaats in het zuidoosten van de begraafplaats.

Op de begraafplaats liggen bijna 70.000 personen begraven samen met 5.300 bomen. Zo liggen onder meer Gilbert Bécaud, Abélard, Oscar Wilde, Victor Noir, Édith Piaf, Jim Morrison, Frederic Chopin en Sarah Bernhardt.

Fotoplek 8: Basilique du Sacré Cœur

Basilique du Sacré-Cœur is gebouwd in 1887 en staat onder meer bekend als Basiliek van Montmartre in de Schilderswijk van de stad Parijs. Montmartre staat onder de Parijzenaren ook bekend als La Butte Montmartre, wat overigens niet de hoogste plek is van de stad Parijs. Ondanks dat kan je vanaf de basiliek de mooie skyline zien over de stad Parijs.

Om bij de basiliek te komen kan je verschillende kanten opgaan. De bekendste ingang is de tuin en de daarbij tellende 222 traptreden. Eenmaal boven gekomen kan je de basiliek zien die gemaakt is van kalksteen. Deze kalksteen is onder meer gemaakt door neerslag, takjes, bladeren en kalk.

De eerste steen werd gelegd in 1875 en werd volledig gefinancierd door het Franse parlement. De reden hiervoor was dat er tijdens de Franse-Duitse oorlog (1870 – 1871) ruim 58.000 mensen het leven kostte. De basiliek was uiteindelijk in 1914 klaar, maar werd pas op 16 oktober 1919 ingewijd en gewijd aan Heilige Hart van Jezus.

Het was wel lastig om op de grond te bouwen waar de basiliek vandaag de dag opstaat. Daarom werd er besloten om 83 putten te graven die 45 meter diep waren. Deze putten werden volledig gevuld met stenen. Maar dat was niet het enige. Ook de bouw ging niet geheel vlekkeloos. Zo was de luidklok, die bovenaan de toren kwam te hangen, ruim 19 ton zwaar. Er moesten 28 paarden aan te pas komen om de kar met de klok op de heuvel van Montmartre te krijgen.

Fotoplek 9: Hôtel Les Invalides

Hôtel Les Invalides werd door Lodewijk XIV in 1671 opgericht met als doel om een onderkomen te creëren voor de soldaten van het Franse leger die hulp nodig hadden. Bijvoorbeeld doordat zij gewond waren geraakt in een oorlog. Het volledige gebouw was in 1678 gereed. Ondanks dat het gebouw klaar was werd het nog wel verder uitgebreid. Zo kwam er een kerk te staan die in 1783 in tweeën werd verdeeld. Ruim 4.000 militairen van het Franse leger konden daar ondergebracht worden.

De koepel van Hôtel Les Invalides, ook wel de Dôme des Invalides genoemd, was in totaal 107 meter hoog. Op het dak ligt inmiddels ruim 12 kilo goud, wat in 1989 gebruikt werd tijdens een grote renovatie van deze Dôme des Invalides.

Hôtel Les Invalides staat vandaag de dag beter bekend als een museum dat sinds 1840 het Praalgraf van Napoleon Bonaparte bevat. Dit is onderdeel geworden van het legermuseum. Dit legermuseum, bekend als Musée de L’Armée, neemt je mee in de oorlogen zoals de Franse Revolutie, Tweede Wereldoorlog en de oorlogen die Lodewijk XIV en Napoleon III hebben gevoerd in en rondom Parijs.

Fotoplek 10: Château de Versailles

Château de Versailles, ook wel bekend als Kasteel of Paleis van Versailles is in 1624 gebouwd. In een klein plaatsje Versailles, wat nu onderdeel is van de gemeente Parijs, werd er een onderkomen gecreëerd voor Lodewijk XIII. Met onder meer 800 hectare is Château de Versailles het grootste paleis ter wereld, dat jaarlijks door ruim 5 miljoen mensen wordt bezocht.

Het paleis had destijds 226 woningen en vele appartementen. Naar schatting, tijdens de regeerperiode van Lodewijk XIV, kwamen er dagelijks tussen de 3.000 en 10.000 personen naar Versailles. De ene persoon kwam er voor de nieuwsgierigheid, een ander voor rationele overwegingen en weer een andere kwam daar werken om geld te verdienen.

In de loop der tijd werd Château de Versailles flink uitgebreid. Sommige delen zijn helaas in de loop der jaren verloren gegaan. Maar gelukkig zijn er tientallen kamers, de bekende spiegelzaal en diverse koninklijke zalen en -slaapkamers bewaard gebleven. Maar dat is niet het enige wat het paleis te bieden heeft. Zo kan je onder meer ronddwalen in de Symmetrische Franse tuin, Les grandes écuries (grote stallen), Les petites ecuries (kleine stallen), Het Groot Trianon (groot tuinhuis), Het Klein Trianon (lustslot in de tuinen), Le Hameau de la Reine (dorpje van de koningin), Potagerie (groot ommuurde moestuin van de koning), Grand Quarré des Offices-Commun (onderdak voor 600 hovelingen), L’aile des Ministres Nord (noordelijke Ministersvleugel), L’aile des Ministres Sud (zuidelijke Ministersvleugel), La salle du Jeu de Paume (kaatsbaan) en De Oranjerie.

Het Château de Versailles was onder meer het toneel voor Mozart die er een concert gaf voor koningin Maria Leszczyńska, werd de eerste ballonvlucht uitgevoerd door de Gebroeders Montgolfier met een eend, een haan en een schaap, en vluchtte Marie Antoinette via een geheime tunnel naar de kamer van de koning tijdens de Franse Revolutie in 1789. Tot slot werd het Verdrag van Versailles in de spiegelzaal op 28 juni 1919 ondertekend.

Als dat nog niet genoeg is werd Château de Versailles ook nog gebruikt als filmdecor voor onder meer de films Valmont (1989), Marie Antoinette (2006), Versailles (tv-serie, 2015 – 2018) en de bekende film The Man in the Iron Mask (1998).

Fotoplek 11: Avenue des Champs-Élysées

Met 1910 meter is de Avenue des Champs-Élysées, ook wel bekend als de Champs-Élysées de eyecatcher van de stad Parijs. Deze straat staat onder meer bekend als de finish van de Tour de France en staat ook altijd bekend als de paradeweg voor Quatorze Juillet. Ondanks het gebruik van deze straat is het ongetwijfeld de breedste straat van de stad Parijs, waar diverse bioscopen, cafés en luxueuze winkels aan gevestigd zijn. Dit is dan ook te merken aan de vraagprijs voor de gebouwen die aan deze straat staan. Per 100 vierkante meter betaalt je per jaar gemiddeld € 900.000. Naast de officiële naam staat deze straat ook wel bekend als de La plus belle avenue du monde (de mooiste laan ter wereld).

Avenue des Champs-Élysées loopt van de Arc de Triomphe tot aan Place de la Concorde. In 1616 was dat wel anders. Toen bestond deze weg er nog niet en waren er velden en marktpleinen er te vinden. Na 1616 werden er allemaal tuinen aangelegd die met elkaar verbonden moesten worden. Daarom besloot men er een weg langs te leggen. Deze weg werd in 1724 verlengt en is het, met hier en daar aanpassingen, ongeveer hetzelfde zoals we dat vandaag de dag kennen. Maar dan zonder de tuinen, velden en markten van toen de tijd.

In 1828 werd deze straat eigendom van de stad Parijs waarbij voetpaden, fonteinen en gaslantaarns werden aangelegd. Aan één van de pleinen was het Hôtel de Crillon gevestigd. Daar zou Marie Antoinette nog muzieklessen hebben gevolgd. Hôtel de Crillon is vandaag de dag ook als toerist te bezoeken.

Fotoplek 12: Montmartre (Schilderswijk)

Zeg je Theo van Gogh dan zeg je Montmartre, ook wel bekend als de Schilderswijk van Parijs. Vlakbij de Basilique du Sacré-Cœur, die op 130,5 meter hoogte staat, is er een plein gevestigd genaamd Place du Tertre. Daar zijn schilders aan het werk die voor een bepaald bedrag schilderijen maken en verkopen. Bijvoorbeeld zelfportretten.

Naast deze twee bekende plekken kent Montmartre ook verschillende wegen die vrije stijl zijn. Denk bijvoorbeeld maar aan de bekende weg die maar liefst 222 treden telt. Vanaf daar zou je misschien ook het Lopin Agile kunnen bezoeken. Dat is een van de bekendste cabarets in de stad. Aan de andere kant kan je onder meer theaters vinden die samengaan met twee begraafplaatsen waaronder de Cimetière du Montmartre (vanaf 1795). De andere begraafplaats is Cimetière Saint-Vincent.

Montmartre was van oorsprong een klein dorpje op de heuvel dat net buiten Parijs was gevestigd. De naam is afkomstig van Mons Martis (Marsberg). In de Romeinse periode stond op de heuvel een tempel die gewijd was aan Mars. Een andere benaming van de heuvel is Le mont du Martyr (Martelaarsberg). Deze benaming zou komen doordat de Bisschop van Parijs, Dionysius, op deze heuvel onthoofd zou zijn.

Tot slot kent de heuvel ook nog een andere naam, namelijk Place Blanche. Deze benaming zou afkomstig zijn omdat de heuvel kalksteen had. Dit was een economische motor voor dit dorpje waarmee de Basilique du Sacré-Cœur gebouwd werd. In 1860 is Montmartre toegevoegd aan de stad Parijs en kennen we het onder meer als één van de toeristische wijken van de stad. Kunstenaars zoals Toulouse-Lautrec, Van Gogh, Pissaro en Picasso hebben hier gewoond en geschilderd.

Fotoplek 13: Château de Vincennes

Met een 52 meter hoge Donjon (Middeleeuwse versterkte woontoren) is Château de Vincennes, samen met de burcht in Crest, de hoogste burchten van Europa. Een andere naam voor deze burcht is ook wel Kasteel van Vincennes waarmee het nog één van de voornaamste nog bestaande Franse Koninklijke burchten is.

Op de plek waar Château de Vincennes is gevestigd was vroeger een bos te vinden. Daar zou Lodewijk VII een huis hebben neergezet, waar later Lodewijk de Heilige het huisje heeft omgetoverd tot een landhuis. In de veertiende eeuw werd er een kapel gebouwd waar de Doornenkroon werd bewaard. Later werd deze Doornenkroon overgedragen aan Sainte-Chapelle. Een klein stukje werd bewaard gebleven in een nieuwe gebouwde kapel in Vincennes.

In de jaren die daarop volgden werd het steeds maar weer uitgebouwd. Zo kwam er een Donjon te staan van 52 meter hoogte die verstevigd werd. In 1410 kwam er nog een muur omheen te staan met een totale lengte van 1 kilometer. Drie poorten met negen verdedigingstorens (40 meter hoog) zouden dit kasteel moeten verdedigen tegen de vijand. Niet al te veel later zou het kasteel werden uitgebreid, maar dat ging niet door omdat Château de Versailles de aandacht zou opvragen. In opdracht van Lodewijk XIV kwamen er nog wel vleugels als aanbouw van Château de Vincennes. Hierdoor was het derde Koninklijke residentie een feit geworden. Gelukkig zijn de latere aanpassingen niet leidend geweest en is de zogeheten Lodewijk XIV-stijl bewaard gebleven.

Vanaf 1796, na de Franse Revolutie, werd Château de Vincennes een arsenaal voor het Franse leger. Generaal Pierre Daumesnil wist samen met maximaal 200 soldaten het kasteel vijf maanden te verdedigen tegen de Russische en Pruisische troepen. Daumesnil gaf zich pas over toen Lodewijk XVIII bevel daarvoor gaf. Het park werd, onder leiding van Napoleon III, vastgemaakt aan de stad Parijs. Bios de Vincennes werd daardoor een park van de stad Parijs en was publiekelijk toegankelijk voor de Parijzenaren.

In de jaren die volgden werd Château de Vincennes gebruikt als gevangenis. Onder meer zouden Nicolas Fougquet, Markies de Sade (Donatien Alphonse François de Sade) en Denis Diderot daar gevangen hebben gezeten. Mata Hari, beter bekend als Margaretha Geertruida Zelle (1876 – 1917), mocht er nog twee laatste brieven schrijven voordat zij door het Franse vuurpeloton werd geëxecuteerd in Bios de Vincennes.

Fotoplek 14: Louvre en Rue de Rivoli

Louvre staat vandaag de bekend om het museum waar werken van Leonardo da Vinci, zoals de Mona Lisa vele bezoekers trekt. Maar ook de salons van Napoleon Bonaparte staan daar met veel trots te stralen waar bezoekers van het museum even terug kunnen gaan naar die tijd. Of we kunnen terug gaan naar de Egyptische periode met mummies, sfinxen of doodskisten die in Egypte gevonden waren. Maar ook vele andere mooie kunsten, zoals Griekse beelden, mogen natuurlijk niet ontbreken aan deze bekende collectie van het Louvre.

Niet ver van het Louvre vandaag kan je ook de Rue de Rivoli vinden. Dit is de bekendste winkelstraat van de stad Parijs. Waar nu deze straat ligt, werd er op 14 en 15 januari 1797 een felle strijd gestreden. Napoleon (Bonaparte) zou deze strijd overwonnen hebben op de Oostenrijkse vijand. Wanneer je deze straat doorloopt, dan zie je een mix van klassieke oudheid gecombineerd met de moderne kant van de stad Parijs.

Aan het begin van het park Jardin des Tuileries (aan de kant van het Louvre) en aan de Rue de Rivoli staat een gouden beeld van Jeanne d’Arc. Zij heeft een belangrijke rol gespeeld in de 100-jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk. D’Arc heeft een belangrijke rol gespeeld tijdens deze oorlog. Helaas was dit niet van lange duur, omdat zij gewond raakte in de buurt waar het gouden beeld van haar te vinden is. Jeanne d’Arc, ook wel bekend als de Maagd van Orléans, werd op haar negentiende door de Kerkelijke Rechtbank op 30 mei 1431 ter dood veroordeeld. Zij zou op de brandstapel in Rouen terecht zijn gekomen. In 1456 kreeg zij de titel Martelares. Daar kwam in 1909 verandering in. Toen werd zij Zalig verklaard wat vervolgd werd door de Heiligverklaring in 1920. Vandaag de dag zou Jeanne d’Arc als één van de patroonheiligen gezien worden.

Fotoplek 15: Moulin Rouge

De Moulin Rouge werd op 6 oktober 1889 geopend door Josep Oller. De Moulin Rouge, wat Frans is voor de Rode Molen is een cabaret theater in de stad Parijs (Montmartre) en zit gevestigd aan de Boulevard de Clichy. In de begin jaren van theater werden hier vele shows en voorstellingen getoond die geïnspireerd waren op circusacts. Jaarlijks komen er duizenden toeristen naar dit theater.

Het mooiste is om in de avond naar de Moulin Rouge te komen, omdat het dan (erg) mooi verlicht is. Het is wel belangrijk om te weten welke acties je onderneemt. Want in de avond komen hier vele drugs- en wietgebruikers naar toe die middelen willen verkopen of kopen. Een (lokale) Politieagent heeft jaren geleden gezegd om deze buurt ook overdag te vermijden.

Fotoplek 16: Place de la Concorde

Place de la Concorde lijkt een onschuldig plein, maar dit is een historisch plein wat gebouwd is in 1763. Voor die tijd was dit een plein met een standbeeld van de Franse koning Lodewijk XV, maar die heeft het niet overleeft in de Franse Revolutie. Tijdens deze tijdsperiode werd het plein omgetoverd tot Place de la Révolution. Er werd een standbeeld voor de vrijheid geplaatst en er kwam een guillotine te staan.

In de periode van 1792 tot het einde van 1794 werden hier 1119 executies uitgevoerd met de guillotine. Onder meer Marie Antoinette, koning Lodewijk XVI en Maximilien de Robespierre werden hier geëxecuteerd.

Na de Franse Revolutie werd het plein omgetoverd tot het Place de la Concorde. Er werd een plein gemaakt die voorzien was met een 23 meter hoge obelisk van koning Ramses II. Op het plein staan ook verschillende standbeelden. Deze standbeelden representeren de grote steden van Frankrijk in die tijd, namelijk Rijsel, Straatsburg, Lyon, Marseille, Bordeaux, Nantes, Brest en Rouen.

Fotoplek 17: Place Saint-Michel

Place Saint-Michel is een bekend plein in de binnenstad van Parijs en is niet heel ver van de Notre-Dame vandaan. Op dit plein kan je een groot standbeeld met een fontein vinden. Op enkele honderden meters lopen is de Point Saint-Michel te vinden. Deze brug is 62 meter lang en is gebouwd in 1857. Deze brug is één van de toegangsbruggen tot het eiland Île de la Cité, waaronder de Sainte-Chapelle en de Notre-Dame gevestigd zitten.

Wanneer je op deze brug staat en richting Place Saint-Michel kijkt, dan zie je daar links van een weg lopen. Deze weg heeft de naam Boulevard Saint-Michel. Als je deze helemaal uitloopt, dan kom je terecht bij Jardin de Luxembourg die helemaal doorgaat tot het einde van het park. Dan ben je vlakbij Port-Royal.

Fotoplek 18: Pont Neuf

Pont Neuf is misschien wel de oudste brug van de stad Parijs die wij tot nu toe kennen. Deze brug, ook wel de Nieuwe Brug genoemd, gaat helemaal over de Seine en verbind het eiland Île de la Cité met de noordelijke en zuidelijke kant van de stad Parijs.

Pont Neuf zou tussen 1578 en 1607 zijn gebouwd en ontworpen door Jean Baptiste Androuet du Cerceau. Maar de eerste steen zou gelegd zijn door de koning Hendrik III in 1578. De brug zou zijn ingewijd door zijn zijn opvolger koning Hendrik IV.

De brug Pont Neuf heeft een totale lengte van maar liefst 238 meter lang. Daarmee is de burg de op drie na langste brug van de stad Parijs. Op het midden van de brug kan je een standbeeld vinden. Dit is een standbeeld van Hendrik IV. Hij had de brug ook naar zichzelf genoemd.

Fotoplek 19: Place de la Bastille

Place de la Bastille is helaas kort na de Franse Revolutie verloren gegaan. Waar ooit de Bastille heeft gestaan, waar nu Place de la Bastille is gevestigd, kan je nog de Colonne de Juillet zien. Als je daar bent, dan zou je goed moeten kijken naar de bestrating van de grond. Door goed te letten op de kleuren en de lijnen zou je kunnen zien waar de vestigingsmuren van de Bastille Saint-Antoine heeft gestaan. De Bastille Saint-Anotine, ook wel bekend als La Bastille, was vroeger een beruchte gevangenis van de stad Parijs.

In de begin jaren van de La Bastille was het gebouw gebruikt als koninklijk paleis, maar later toen de koninklijke familie een ander onderkomen kreeg, veranderde de La Bastille omgetoverd tot een beruchte gevangenis. Dit duurde tot en met 14 juli 1789. Toen vond de Bestorming van de La Bastille plaats wat het begin was van de Franse Revolutie.

Aan het plein werd in 1984 gestart met de bouw van Opéra Bastille dat in 1989 open ging. Op deze plek heeft vroeger het kopstation Gare de la Bastille gestaan. Onder het plein van Colonnen de Juillet ligt een grote begraafplaats. Hier liggen de slachtoffers begraven die hebben meegevochten tijdens de Franse Revolutie, waaronder de Julirevolutie van 17, 18 en 29 juli 1830, en op 22 februari 1848.

Fotoplek 20 : Paris Gare du Nord

Paris Gare du Nord is één van de grote kopstations van de stad Parijs. Dit trein- en metrostation trekt jaarlijks ongeveer 180 miljoen reizigers die allemaal naar een ander gebied reizen of doorreizen met de metro’s in de stad Parijs.

Gare du Nord was geopend op 14 juni 1846 en was tegelijkertijd de start van verschillende spoorlijnen. Bijvoorbeeld de spoorlijn van Parijs Naar Rijsel via Amiens. Het station was helaas te klein en werd daarom in 1860 vervangen door het huidige Gare du Nord. Gelukkig is het oude station niet gesloopt. Het oude station is afgebroken en herbouwd in Rijsel, waar het nu dienst doet als het hoofdstation van Lille Flandres.

Het huidige station was geopend in 1864 en is ontworpen door de architect Jacques Hittorff. De buitenkant van het station heeft een triomfboog waar 23 standbeelden op te zien zijn. Deze standbeelden representeren de 23 steden die Chemin de Fer du Nord bediende. Acht van de negen grote standbeelden aan de gevel representeren grote steden buiten Frankrijk. De middelste daarvan, de negende, staat voor de stad Parijs. Lager op de muur worden veertien andere beelden laten zien. Deze beelden representeren veertien Noord-Europese steden. Daaronder valt ook Amsterdam die door Charles Gumery is beeld gehouwen. In de jaren die volgden zijn er vele treinsporen toegevoegd en is het station verder uitgebouwd. Zo kwam in 1906 het metrostation Garde du Nord erbij.

Conclusie

Nu we de twintig beste hotspots hebben besproken van de stad Parijs moeten we nog één ding doen. Parijs zelf bezoeken. Je kunt dit artikel meenemen om zo achtergrondinformatie te krijgen wanneer je één of meerdere van deze plekken wilt gaan bezoeken. Mocht je opzoek zijn naar goedkoop en lekker avondeten, dan raad ik je zeker aan om een Sandwich Grec of een Crêpes te eten bij één van de restaurants rondom Place Saint-Michel. Deze kan je meenemen naar Jardin de Luxembourg waar je lekker op een zomerdag kunt genieten van de prachtige tuin, of kunt schuilen in de muziekkapel als het regent.

In de komende periode zal ik ook artikelen schrijven of mijn bezoeken aan deze hotspots met meer achtergrondinformatie. Tot die tijd wens ik je veel liefde toe in de stad van de liefde, oftewel in de Franse hoofdstad Parijs!